ما در روزهایی که حالمان خوب است میتوانیم در لحظه تصمیم بگیریم؛ در حالی که وقتی احساس بدخلقی میکنیم، این کار دشوار به نظر میرسد. با محل کارم تماس بگیرم و اطلاع دهم بیمارم یا تقاضای مرخصی کتبی بدهم ببینم چه میشود؟ به دوستم زنگ بزنم یا صبر کنم حالم بهتر شود؟ خوراکی سالم بخورم یا آرامش بخش؟
مشکل تصمیم گیری در زمان ناراحتی، این است که بدخلقی ما را به انجام کارهایی وا میدارد که در همان حال نگهمان میدارد و چیزهایی که به بهتر شدن حالمان کمک میکند به نظرمان تحمل ناپذیرند. ما روی بهترین تصمیم تمرکز میکنیم و خود را به خاطر انجام ندادن آن سرزنش میکنیم. اینجاست که کمال گرایی به وضوح دیده میشود. کمال گرایی فرایند تصمیم گیری را از کار میاندازد؛ زیرا هر تصمیمی خواه ناخواه به نوبهی خود عدم قطعیت ذاتی دارد و هر انتخابی شامل برخی از عوارض جانبی منفی است که باید آنها را پذیرفت.
وقتی صحبت از مهار بدخلقی در میان باشد، تمرکز روی گرفتن تصمیمات خوب است، نه تصمیمات کامل و بی نقص. تصمیم خوب تصمیمی است که شما را در مسیری که میخواهید پیش میبرد. قرار نیست تصمیمتان شما را ناگهان به وضعیت دلخواهتان برساند.
تصمیم گیری کاری است که باید همواره آن را انجام دهیم ولو تصمیم گیریهای جزیی. در شرایط بحرانی تصمیم گیری و پیش روی ضروری است. فرض کنید هوا تاریک است و در دریای عمیقی گیر افتادهاید و نمیدانید کدام مسیر شما را به منطفهای امن میرساند، اما میدانید که اگر بدون انتخاب مسیر ساکن باشید و پیش روی نکنید، روی آب نخواهید ماند. بدخلقی هم باعث میشودکه نخواهید کاری انجام دهید. بنابراین، انجام هر کار مثبتی ـ هر چند کوچک - گامی مفید در مسیری است که میخواهید بروید.
آنچه اغلب تصمیم گیری را در زمان بدخلقی سختتر میکند، تمایل مـا بـه تصمیم گیری بر اساس احساس موجود و احساسی است که میخواهیم در آن زمان داشته باشیم. اما در عوض اگر تصمیماتمان براساس مقاصد و اهداف شخصی باشد، به جای مد نظر قراردادن احساسات آن لحظه، تصمیمات و اقداماتمان مبتنی بر ارزشهایمان خواهد بود. هنگام بدخلقی بر ارزشهای شخصی خود در مورد سلامت تمرکز کنید. چه چیزی دربارهی سلامت جسمی و روحیتان برای شما مهم است؟ چگونه میخواهید زندگی روزمرهتان را بگذرانید که دال بر وجود این ارزش ها باشد؟ در حال حاضر چقدر به آن ارزشها پایندید؟ امروز چه کاری میتوانید انجام دهید که شما را در مسیر مراقبت از سلامتیتان به روش دلخواهتان هدایت کند؟
- بخشی از کتاب "چرا تا به حال کسی اینها را به من نگفته بود؟"
نویسنده: جولی اسمیت
مترجم: آرزو شنطیائی